Så va dagen komt te å reisa heimigjen.
Nå har eg pakt og voge på koffortar, så nå e det slutt for denne gong.
Peru e någe heilt aent enn Norge, på adle vis. Så det har vore ei store oppleving, og til å anbefala. Nå har eg jo ikkje fått plass og tid til å skriva om adle plassene me har vore, Men det kan dokk finna ud av sjøl.
Takk for fylle, og på jensyn.
"Ein hilsen fra onkel reisene Mac" :-)
onsdag 27. april 2011
26.04.2011 Arequipa
I dag har me vore og besøkt ein skule, og ein barneheim. På barneheimen som va to år gammal, va det fem små herlige gyttar i tri til seks årsalderen. Kenneth hadde budd der ei veges ti når han kom ner til Peru, så me blei godt motatt av både personell og av gyttane. Me lekte med dei ude på ein liden plen som va innfor murane, og det e ikkje så store språgproblemer med dei små. Me hadde ein ball, og så haldt me dei i hendene og svinde dei rundt i rundt til både meg og dei blei heilt susne i toppen.
Om kvelden va me på Plaza de Arma, her lige eg meg så godt at eg får jedna flytta ner når eg bler gammale :-)
Om kvelden va me på Plaza de Arma, her lige eg meg så godt at eg får jedna flytta ner når eg bler gammale :-)
Her et bilde fra den eina siå av Plaza de Armas
Katedralen som grenser inn til parken
Nå det gjelle nyhedsbilde, så har det vore ein sak som har opptatt heile Perus befokning heile perioden eg har vore her nere. Den 04.04 forsvant det et ungt par i Colca dalen, etter sju dagar fant dei damå heilt forkommen. Hu hadde sett seg ner, og orka ikkje gå lenger. Mens typen hennas hadde gått for å leida itte hjelp. Når hu blei fonnen, såd hu og åd gras, og det va ikkje så møje igjen av na. Men det gjekk godt, så hu leve i beste velgåane i Lima der dei va ifrå. Men det e verre me typen, han har dei ikkje ennå funne. Så det har vore store leidemanskaper i sving, både sevile og miituttar. Men uden resultat. I dette område e det jo Kondoren leve, så det ser mørkt ud. For ei ti si, så hadde det vore et esel som hadde dotte utfor ei klippa her, og då hadde det blitt opservert 40 Kondorer på plassen. Så det seie seg vel sjøl at det e liden mulighet om ein sko dette ner og brekka fødnå elle någe.
Men her nere svive jo konsperiasjonsteoriar i all mass. någen trur det e damå som har skytt han utfor elle någe i den retning. Og någen meine det er et politisk spel, og at dei har fonnan men at dei bruge oppmerksomheden til å gjørr någe med madprisane elle ka det nå va.
mandag 25. april 2011
25.04.2011 Colca canyon
Me måtte opp kl 05.00 i dag, så det e ikkje någe slaraffenliv me drive. Fyste på litt omvisning i byen, der me møtte på någen med tamme ørner. Og ittepå va det inn i selva canyon. Colca canyon er verdens jubaste canyon, den e dobbel så jube så Grand Canyon. Her møtte me mange små landsbyar innøve, og ein hau me inka terrasser som dei dyrke mad på ennå. Oppøve til toppen bar det, og då kom høydepunkte, det va å sjå Kondoren som seilte på varme loftstømmar opp i det blå. Den hadde et vingespenn på tri meter, og seilte bare få meter ifrå oss. Me fekk sjå dette flåtta syne i øve ein time. Någen gonger va dei så nerme, at eg hørte susen ifrå vingene, ein stor opplevelse for meg som bare e vande me Linerla og sånt.
Her opptrer eg som ørnetemmer.
Kondorene suste rett forbi oss, det va vel ein 15 - 20 stykk i alt.
24.04.2011 Colca dalen
Starta frå Arequipa kl. 08.30, med retning Colcadalen. Det va ca. 16 - 17 mil før me va framme. Det gjekk for det mesta oppøve, og nådde en høyde på 4910 m.o.h. før me kjørte ner i dalen. Me stoppte mangen plasser på vein opp, der me møtte store flokker med Alpakka, lama, guanacos og vikunjas.
Når me va framme fekk me oss mad på ein resturang, det va bufet me adle typer mad fra området. Så va det på hostalet ein time, før me blei henta og kjørte til någen varme kilder. Der bada me i forsjellige basseng, med temperaturer fra 35 til 39 grader. På kvelden fekk me sjå oppvisning fra den lokalhistoriske folkedansen i Colcadalen.
Onna dansen bydde dei fram folk ifrå salen, så det blei møje løye å sjå. Ei kåna ifrå Argentina va så verpesjuge (dansesyge) at me ville ganske komma vekk. Det va fira som spelte på strengeinstrumenter, tromme og panfløyta. til slutt forbarma dei seg øve hu kånå ifra Argentina, så det jekk av i ligaste laget.
Når me va framme fekk me oss mad på ein resturang, det va bufet me adle typer mad fra området. Så va det på hostalet ein time, før me blei henta og kjørte til någen varme kilder. Der bada me i forsjellige basseng, med temperaturer fra 35 til 39 grader. På kvelden fekk me sjå oppvisning fra den lokalhistoriske folkedansen i Colcadalen.
Onna dansen bydde dei fram folk ifrå salen, så det blei møje løye å sjå. Ei kåna ifrå Argentina va så verpesjuge (dansesyge) at me ville ganske komma vekk. Det va fira som spelte på strengeinstrumenter, tromme og panfløyta. til slutt forbarma dei seg øve hu kånå ifra Argentina, så det jekk av i ligaste laget.
Her e någen av dyrå me traff på, dei beide rundt någen vannkilder.
Her e verdens mest høgtliggane udedo, på 4915 m.o.h.
lørdag 23. april 2011
23.04.2011 Arequipa
Ny dag i byen, slappe av og kikke oss rundt.
Har besøkt någen vannkilder i utkanten av Arequipa, og på middagbesøk hos någen innfødde.
Tangering av passasjerer i minibuss, nok ein gong 27 stk. inni på ein gong.
Har vaskt kler igjen, med bare hannamakt, ein halle time i solsteigen så va det gjort.
Har fått belettar til Colca dalen.
Har besøkt någen vannkilder i utkanten av Arequipa, og på middagbesøk hos någen innfødde.
Tangering av passasjerer i minibuss, nok ein gong 27 stk. inni på ein gong.
Har vaskt kler igjen, med bare hannamakt, ein halle time i solsteigen så va det gjort.
Har fått belettar til Colca dalen.
fredag 22. april 2011
22.04.2011 Arequipa
I dag va eg i kjerkå her me bur, som tidligare nevnt bur me på ein radiostasjon. Men det e altså ei kjerka og. Eg forsto jo ingenting, men det va greit å vera her, Litt andre former en i Norge, men någen av tonane på sangane kjende eg igjen.
Seinare va på ein finare resturang ved Plaza de Armas. Oppe i andre 2. etg. me utsikt øve parken. Dette må vera ein av dei finaste parkane eg har sitt i Peru.
Så fekk eg prøva Alpakkakjød og, det va ganske godt, smakte jedna som Struts elle någe sånt.
Og når me va ferdige og kom ner på gadå, møtte me ein prosesjon (et foketåg) denne gang va det "smertenes jomfru" som sko fram. Dette va ein jomfruskikkelse i full størrelse, som dei bar på ein berestol, festa til to lange stenger. Folk strømde te fra adle kantar, og slutta seg til tåget, me lys i hennene og blikket festa langt framme ein plass. - Eg må vel bare innrømma at det der katolska e ikkje någa for meg.
Seinare va på ein finare resturang ved Plaza de Armas. Oppe i andre 2. etg. me utsikt øve parken. Dette må vera ein av dei finaste parkane eg har sitt i Peru.
Så fekk eg prøva Alpakkakjød og, det va ganske godt, smakte jedna som Struts elle någe sånt.
Og når me va ferdige og kom ner på gadå, møtte me ein prosesjon (et foketåg) denne gang va det "smertenes jomfru" som sko fram. Dette va ein jomfruskikkelse i full størrelse, som dei bar på ein berestol, festa til to lange stenger. Folk strømde te fra adle kantar, og slutta seg til tåget, me lys i hennene og blikket festa langt framme ein plass. - Eg må vel bare innrømma at det der katolska e ikkje någa for meg.
20.04.og 21.04.2011 Titicaca-sjøen
Ein flått dag i Puno, og me sto tidlikt opp for å bli henta på hostalet kl. 07.45.
Så blei me kjørte til båten som sko ut på sjøen, det va sol og stille sjø.
Me besøkte sivøyene på titicaca-sjøen, det va ganske primetivt kan du sei.
Men dei hadde gjort seg avhengige av turistane, så det va litt kunstikt.
Ittepå reiste me ein tri timers tur ut på sjøen, og kom til ei sjikkelige øy.
Amantani hette øyå.
Der blei me innkvatert sjå någen innfødde, og sko såve der til neste dag. Itte me hadde fått mad sjå ei kåne der me budde, så gjekk me samla tropp til toppen av øyå.
Toppen va på 4130 m.o.h. så me måtte gå ganske sakte, me blei anpustne for ingen ting.
Og oppøve lags stien så va steilakt, va det folk som selde varene sine. Dei va foresten kjende for sitt fina håndarbei der på øyå. Og billikt va det og.
Øyå hadde to toppar, med bare 15 meters høydeforsjell, den eine hadde et kvinne navn og den andre et mansnavn. Så ligestillingen e vist komt her og.
På Amantani var det heilt kjempe flått, det va reint og fint øve alt.
Så va det mad når me kom ner, og den va av høg kvelitet. Det va alltid ei suppa fyst, og ittepå någen poteter, ris, og någe eg ikkje viste ka va.
Frokosten va pannekaga, men då hadde eg alerede gått ein tur på ein times tid.
Så va det i bådane og åver til Taquile ei øy halaen time lenger bårte.
Me såg øve til Bolivia frå begge øyene, og veret va heilt topp. På Taquile gjekk me i land og rundt halla øyå, det va flått utsikt til adle kantar. Øyå hadde mange resturanger, så me fekk middag og ein brifing i koss dei levde her ude.
Ittepå va det tri timers tut til land, i et maklikt tempo.
Me heiv oss på bussen til Arequipa me det sama, og kom fram itte seks times tur.
Så blei me kjørte til båten som sko ut på sjøen, det va sol og stille sjø.
Me besøkte sivøyene på titicaca-sjøen, det va ganske primetivt kan du sei.
Men dei hadde gjort seg avhengige av turistane, så det va litt kunstikt.
Ittepå reiste me ein tri timers tur ut på sjøen, og kom til ei sjikkelige øy.
Amantani hette øyå.
Der blei me innkvatert sjå någen innfødde, og sko såve der til neste dag. Itte me hadde fått mad sjå ei kåne der me budde, så gjekk me samla tropp til toppen av øyå.
Toppen va på 4130 m.o.h. så me måtte gå ganske sakte, me blei anpustne for ingen ting.
Og oppøve lags stien så va steilakt, va det folk som selde varene sine. Dei va foresten kjende for sitt fina håndarbei der på øyå. Og billikt va det og.
Øyå hadde to toppar, med bare 15 meters høydeforsjell, den eine hadde et kvinne navn og den andre et mansnavn. Så ligestillingen e vist komt her og.
På Amantani var det heilt kjempe flått, det va reint og fint øve alt.
Så va det mad når me kom ner, og den va av høg kvelitet. Det va alltid ei suppa fyst, og ittepå någen poteter, ris, og någe eg ikkje viste ka va.
Frokosten va pannekaga, men då hadde eg alerede gått ein tur på ein times tid.
Så va det i bådane og åver til Taquile ei øy halaen time lenger bårte.
Me såg øve til Bolivia frå begge øyene, og veret va heilt topp. På Taquile gjekk me i land og rundt halla øyå, det va flått utsikt til adle kantar. Øyå hadde mange resturanger, så me fekk middag og ein brifing i koss dei levde her ude.
Ittepå va det tri timers tut til land, i et maklikt tempo.
Me heiv oss på bussen til Arequipa me det sama, og kom fram itte seks times tur.
Her e me på sivøyene, her ude kalles dei bare Uros
Stien opp til toppen, og på toppen inne i den firkanta muren va det offerplass. Her ofra dei fystegrøden til moder jord, kvert år i januar.
Bilde viser terrassene som jordbruke va basert på, i bakrunnen ser me øya Amantani.
Blå himmel og slille på Titicaca-sjøen.
Matmor i sitt kjøkken, kokeplassen til venstre, og ei grue til høyre.
19.04.2011 Puno
Kom til La Caca de Manuelita, og var i byen denne dagen.
Byen ligge på ca. 3850 m.o.h. som får sine problemer.
Når det gjeller denne høyden eg tar me, så e det for det merkes på kroppen ganske godt. Alt må gå i sakte fart, og så må eg trekka pusten to tri gonger sån heit plutselg. Det føles som om det e forlide luft, men nåttå va igroen vrest. Søvn blei det lide av, og inni håve gjekk det bare i vas. Nei det va bare stå opp.
Me krusa rundt litt, og va og på ein av utkikksplassene over byen. Det va hardt å komma opp, men flått.
Det va vel ikkje ein fine by, men dei va vist fonødde så bydde dorr.
Byen ligge på ca. 3850 m.o.h. som får sine problemer.
Når det gjeller denne høyden eg tar me, så e det for det merkes på kroppen ganske godt. Alt må gå i sakte fart, og så må eg trekka pusten to tri gonger sån heit plutselg. Det føles som om det e forlide luft, men nåttå va igroen vrest. Søvn blei det lide av, og inni håve gjekk det bare i vas. Nei det va bare stå opp.
Me krusa rundt litt, og va og på ein av utkikksplassene over byen. Det va hardt å komma opp, men flått.
Det va vel ikkje ein fine by, men dei va vist fonødde så bydde dorr.
Her frå utkikksplassen, ein Kondor i full utfollelse. Og Titicaca-sjøen i bakkant
18.04.2011 Cusco
Me fekk ein te dag i Cusco, der me tok det me ro. Var i parken i sentrum store deler av dagen og
fekk oppleva ein helgendyrkelse uden siestykker for min del. Starta med at det stilte opp ei lang rekka med uniformert poiti framfor den store katedralen i sentrum. Det va 150 til 200 som sto siesvis, og ud av katedralen bar dei ein berestol med Jesus på et kors. Dette va vist ein sammenblanding av Jesus på korset og ein person som sko hedrast.
Det va ett jordsjelv for lenge si, og då va det ein som kom på å bera Jesus på korset ud i gadene. Og då stoppa jordsjelvet, så itte denne hendelsen er dette blitt ett fast ritual kver år til hedring av han som kom på någe så lurt. Den va jedna fira meter høg, og det va tretti personer som bar. Dei gjekk i sniglfart, og itte ei stond kom det tretti nye som bytta med dei som nå va heilt udsledne. Så gjekk dei ut av selve parken og til ei kjerka i nerheten.
På ittemiddagen kom dei tilbake med denne prosesjonen, og då tok det heilt av. Det strøymde til me folk frå adle kantar, adle i heile byen som både konne gå og kryba va nå me. Det må ha vor hondre tusen med i dette, men me klarte å redda oss ud i siste liten. Me trong ett minutt på å forsera ein meter, og når me va komne ud av selve sentrum såg me folk strøymde til fra adle kantar.
Om kvelden hoppa me på ein buss som sko til Puno, det e den byen som ligge inntil Titicaca-sjøen.
fekk oppleva ein helgendyrkelse uden siestykker for min del. Starta med at det stilte opp ei lang rekka med uniformert poiti framfor den store katedralen i sentrum. Det va 150 til 200 som sto siesvis, og ud av katedralen bar dei ein berestol med Jesus på et kors. Dette va vist ein sammenblanding av Jesus på korset og ein person som sko hedrast.
Det va ett jordsjelv for lenge si, og då va det ein som kom på å bera Jesus på korset ud i gadene. Og då stoppa jordsjelvet, så itte denne hendelsen er dette blitt ett fast ritual kver år til hedring av han som kom på någe så lurt. Den va jedna fira meter høg, og det va tretti personer som bar. Dei gjekk i sniglfart, og itte ei stond kom det tretti nye som bytta med dei som nå va heilt udsledne. Så gjekk dei ut av selve parken og til ei kjerka i nerheten.
På ittemiddagen kom dei tilbake med denne prosesjonen, og då tok det heilt av. Det strøymde til me folk frå adle kantar, adle i heile byen som både konne gå og kryba va nå me. Det må ha vor hondre tusen med i dette, men me klarte å redda oss ud i siste liten. Me trong ett minutt på å forsera ein meter, og når me va komne ud av selve sentrum såg me folk strøymde til fra adle kantar.
Om kvelden hoppa me på ein buss som sko til Puno, det e den byen som ligge inntil Titicaca-sjøen.
Statuen utfor katedralen
17.04.2011 Machu Picchu
Våkna kl. 06.00 for her va det ingen tid å mysta. Nå va det blitt opphald, men det va heilt overskya.
Tok bussen kl. 07.00 opp til Machu Picchu det va ei lang rekka med hårnålsvingar før me va oppe.
Så blei me gaida i ca. to timar før me fekk gå vilt som sauer å kikka. På fjelltoppen bak der som det er mest ruiner, er det restreksjoner på bare 200 som får komma opp kver dag. Og det e dei 200 fyste som får stempel på billetten kver dag, og dei må stå opp i tri halfira tiå for å klara det. Me fekk et innfall om at det ikkje va adle så hadde stempel, som kom for å gå opp til toppen. Så me stilte oss i køen ein go times tid, og ganske rektikt fekk me rett. Så va det den lange og bratte veien til tops, og det va verd strevet. Itte 45 min. med knallhar trappegåing va me på toppen, det møtte oss ein flått utsikt ner på Machu Picchu. Her oppe va det ruiner itte ein hau med hus i adle varianter, og bare trappene va jo et byggverk i seg sjøl.
Ittepå va det nerigjen, og der blei det kikking i den store massen av byggverk. Denne plassen fant spanjolane aldrig, den blei fonnen fyst i 1911. Mitt i byen, elle ruinane starte elle slutte inkatrailen. Det e ein steinlakt vei som slynge seg opp og ner langs fjellsiene i mang dagsreiser. Et utrolikt byggver det og, veien hadde mange plasser kanter opp til fira meter. Veien va fra 1 til 2,5 meter brei, og så va det bygninger eller vaktposter langs veien.
Tok bussen kl. 07.00 opp til Machu Picchu det va ei lang rekka med hårnålsvingar før me va oppe.
Så blei me gaida i ca. to timar før me fekk gå vilt som sauer å kikka. På fjelltoppen bak der som det er mest ruiner, er det restreksjoner på bare 200 som får komma opp kver dag. Og det e dei 200 fyste som får stempel på billetten kver dag, og dei må stå opp i tri halfira tiå for å klara det. Me fekk et innfall om at det ikkje va adle så hadde stempel, som kom for å gå opp til toppen. Så me stilte oss i køen ein go times tid, og ganske rektikt fekk me rett. Så va det den lange og bratte veien til tops, og det va verd strevet. Itte 45 min. med knallhar trappegåing va me på toppen, det møtte oss ein flått utsikt ner på Machu Picchu. Her oppe va det ruiner itte ein hau med hus i adle varianter, og bare trappene va jo et byggverk i seg sjøl.
Ittepå va det nerigjen, og der blei det kikking i den store massen av byggverk. Denne plassen fant spanjolane aldrig, den blei fonnen fyst i 1911. Mitt i byen, elle ruinane starte elle slutte inkatrailen. Det e ein steinlakt vei som slynge seg opp og ner langs fjellsiene i mang dagsreiser. Et utrolikt byggver det og, veien hadde mange plasser kanter opp til fira meter. Veien va fra 1 til 2,5 meter brei, og så va det bygninger eller vaktposter langs veien.
Her starte elle slutte inkatrailen, som er seks dagsreiser lang.
Her er Machu Picchu fra den vanligste vinkelen, og toppen Huayna Picchu me jekk opp te ser me i bakrunnen.
Inne i ruinbyen
Her ser me bilveien opp til Machu Picchu, 20 min med buss. Bilde er toge frå Huayna Picchu
Veien opp til Solporten, som viser heilt opperst i venstre kant.
Her er et bilde av Solporten, det er her folk møde Machu Picchu for første gong som går Inka-trailen. Og som ligge i motsatt retning som Huayna Picchu.
16.04.2011 Den hellige dal
I dag va det opp liga tilikt som vanlikt, for den hellige dal sto for dørene.
Det va eil flått dal som ligge i øst og nord for Cusco. Her va det møje tein, eller ruiner itte inkatiå.
Ollantytambo va ein by me godt bevarte ruiner, her va 16 terrasser opp etter fjellveggene og ein mengde med bosteder. Her var den einaste plassen spanjolane måtte tekka seg tilbake for å henta forsterkninger, og når dei kom tilbake var inkafolket vekk.
Herfra tog me tåget til byen Aguas Calientes, som tok ein time og tri kvarter. Tågskinnane va smalspora, og farten på tåget sto i forhold. Det rists og vagga så eg va redde me ikkje sko komma fram.
Me kom fram seint på kvelden, og det pøsregna sjikkelt.
Det va eil flått dal som ligge i øst og nord for Cusco. Her va det møje tein, eller ruiner itte inkatiå.
Ollantytambo va ein by me godt bevarte ruiner, her va 16 terrasser opp etter fjellveggene og ein mengde med bosteder. Her var den einaste plassen spanjolane måtte tekka seg tilbake for å henta forsterkninger, og når dei kom tilbake var inkafolket vekk.
Herfra tog me tåget til byen Aguas Calientes, som tok ein time og tri kvarter. Tågskinnane va smalspora, og farten på tåget sto i forhold. Det rists og vagga så eg va redde me ikkje sko komma fram.
Me kom fram seint på kvelden, og det pøsregna sjikkelt.
mandag 18. april 2011
15.04.2011 Cusco
Cusco ligge 3780 m.o.h. og det er litt kaldt her, men bra mitt på dagen.
Me fant hostal Urpi, som ligger like ved busstasjonen. Det besta me hostal eller hotellene e å få legga fra seg bagasjen, - og jedna såva litt og då.
Besøkte et soltempel fra inkatiden, der var det møje godt arbeid gjort kan man sei. Så besøkte me Saqsayhuaman me sine tri murer som var bak kverandre og en lengde på ein kilometer. Den største steinen som va fått på plass veide 120 tonn.
Så besøkte me fleire museer, og andre ruiner av forsjellige slag. Någen av desse hadde offerplasser for både dyr og mennesker.
Me fant hostal Urpi, som ligger like ved busstasjonen. Det besta me hostal eller hotellene e å få legga fra seg bagasjen, - og jedna såva litt og då.
Besøkte et soltempel fra inkatiden, der var det møje godt arbeid gjort kan man sei. Så besøkte me Saqsayhuaman me sine tri murer som var bak kverandre og en lengde på ein kilometer. Den største steinen som va fått på plass veide 120 tonn.
Så besøkte me fleire museer, og andre ruiner av forsjellige slag. Någen av desse hadde offerplasser for både dyr og mennesker.
Her er ein av murene, steinane er så fint tilhogde og slipte at det ikkje er blass til et barberblad imellom dei.
Her ser me någen bad frå Incatiå, og vatnet hadde den evnen at når me vaste oss i ansiktet blei me evikt unge. - - De bler løye å sjå.
onsdag 13. april 2011
13.04.2011 Arequipa
I dag har me bare krusa rundt i byen her, har sett ner tempoet menge hakk. Men det er ein fine by, jaffal i sentrum. Når det jell det sanitæra, så er det et kapittel for seg sjøl. Papiret skal kastes i ei båsbytta på siå av dass, det jekk ei stond før eg fekk det inn i rutinen. Var på et handlesenter i dag, og så sko eg på do så det hette på fint, jo - - utfor doen såd dorr ei gammal dama og tok imod pengar for besøget. Trur du ikkje hu spurte om eg ville ha papell altså dopapir, så fekk eg litt så hu hadde reve av, og så åd hu videre på middagen sin. Herlikt - - heilt topp.
Joda så det går greit her, seinare var eg innom ein finare edeplass, og eg måtte jo sjekka doen, der var det både såba og papir. Så dei kan viss dei vil her og.
Folk e igroen snille, så det med den stjelingå e sikkert litt øvedreve. Det bler så fort snakk om sånne ting, nei eg har fonne ud at det et fint og gilt folkaslag.
Når eg skrive nå, så tenke eg på dokk heima så ligge å såve, dokk e nå litt heldige og.
Mens eg såd ein plass i dag så kom det ei kåna med ein liden pjokk på sleb, han va vel sånn i fira femårsalderen. Men det som slo meg va kor flinke dei e i språg her borte, han snakte flydane spansk med morå, ganske bra det vell, te å ver så liden...
Joda så det går greit her, seinare var eg innom ein finare edeplass, og eg måtte jo sjekka doen, der var det både såba og papir. Så dei kan viss dei vil her og.
Folk e igroen snille, så det med den stjelingå e sikkert litt øvedreve. Det bler så fort snakk om sånne ting, nei eg har fonne ud at det et fint og gilt folkaslag.
Når eg skrive nå, så tenke eg på dokk heima så ligge å såve, dokk e nå litt heldige og.
Mens eg såd ein plass i dag så kom det ei kåna med ein liden pjokk på sleb, han va vel sånn i fira femårsalderen. Men det som slo meg va kor flinke dei e i språg her borte, han snakte flydane spansk med morå, ganske bra det vell, te å ver så liden...
tirsdag 12. april 2011
12.04.2011 Arequipa
Me kom kl. 09.00 så ein liden tur innom skomaker og matbutikk, så va eg heima i min leilighet på taket.
I dag blei det å kulan ganske ner.
I dag blei det å kulan ganske ner.
11.04.2011 Lima
Stara dagen med et besøg i ruinene etter ein pyramide i Mirafores distriktet, den og var bygd i ein enorm udstrekning. Det var ca. ti pyramider i Lima by, eller ruiner er vel det retta navnet.
Ellers blei det litt bobturer i dag, for sama kam me spurte så spriga informasjonen så pass at me ende opp me å kjøra att og fram te ingen nytta.
Det som er lett å merka seg i Lima, er forurensingå. I 2008 målte dei ni ganger det som va akseltabelt, og det merkes.
For det er 80 000 registrerte taxier i tillegg til 120 000 som kjøre som ellers i Peru. Og dei sistnevte er ca. halle pris, så då e det lett å tenka kaffer någen me tog. Nå sko vist dei registrerte vere ein del tryggare, men me merka lide forsjell (untatt når me blei lurt for ein 100 soles som var falsk)
Me fant ud at me ville tilbake til Arequipa, altså heim. Så me fekk ein belett på et av dei finaste og tryggaste busselskepene som er (Cruz del Sur) Her sjekke dei adle som ska ombord, både sekker og med metalldetektor.
Det er igroen dei bussane me har brukt mest. Her e store skinn liggeseter, fleire TV sjermer og mange kanaler med musikk.
Bussen reiste fra Lima presis 17.30 og var i Arequipa 09.00 nete dag, det vil sei 15,5 time med buss.
Ellers blei det litt bobturer i dag, for sama kam me spurte så spriga informasjonen så pass at me ende opp me å kjøra att og fram te ingen nytta.
Det som er lett å merka seg i Lima, er forurensingå. I 2008 målte dei ni ganger det som va akseltabelt, og det merkes.
For det er 80 000 registrerte taxier i tillegg til 120 000 som kjøre som ellers i Peru. Og dei sistnevte er ca. halle pris, så då e det lett å tenka kaffer någen me tog. Nå sko vist dei registrerte vere ein del tryggare, men me merka lide forsjell (untatt når me blei lurt for ein 100 soles som var falsk)
Me fant ud at me ville tilbake til Arequipa, altså heim. Så me fekk ein belett på et av dei finaste og tryggaste busselskepene som er (Cruz del Sur) Her sjekke dei adle som ska ombord, både sekker og med metalldetektor.
Det er igroen dei bussane me har brukt mest. Her e store skinn liggeseter, fleire TV sjermer og mange kanaler med musikk.
Bussen reiste fra Lima presis 17.30 og var i Arequipa 09.00 nete dag, det vil sei 15,5 time med buss.
Lima om nåttå
Dette er Lima sentrum, mange fine byggninger og parker.
Her ser me litt av størrelsen på pyramidane, nå va den 17 meter, men hadde vore 22 meter nar den va ny. Men det va for ca. 1500 år si.
søndag 10. april 2011
10.04.2011 Lima
I Lima er det presidentvalg i dag, så møje e stengt.
Me fekk nå tid til å stemma jaffal, så det bler nok et godt valg.
Politisk er det et vebsabol her nere, dei lyge og lure kverandre heilt til dei trur det sjøl.
Miraflores er ein bydel som er rekna for den finaste. Her såg me Stillehavet, fine hoteller og strandpromenader i lange baner. Ruiner av ein gammel pyramide fant me og. Her var det rolikt, ingen som skreig itte nye kunder til taxien sin, og alt dei nå vil ha oppmerksomhed te. Sæ dette strøget er til å anbefala viss någen får lyst på ein avstikkar.
Var ein tur i sentrum og, parker med flotte katedraler rundt. Møje e nokk frå spanjolane si ti, så dei jore vel ikkje bar vondt.
Sidde næ paa ein internettkafee, der dei låse utgangen med store gitterdører. Og det e vel ikkje bare for løje.
Dei stele heilt vilt her nere, ein plass me va kom ein bort til Kenneth og ville ha någe som låg på golvet under han, men det va bare for å få oppmerksomheden vekk ifrå sekken hans, så når Kenneth sko sjå itte det på golvet, tok han sekken og stakk. Men det var ein innfødde som sanste det, og fekk barga sekken i siste liten.
Næ e det på ti æ finna hotelle vårt, må bare fyste slå oss vei ud av denne baggadå.
Me fekk nå tid til å stemma jaffal, så det bler nok et godt valg.
Politisk er det et vebsabol her nere, dei lyge og lure kverandre heilt til dei trur det sjøl.
Miraflores er ein bydel som er rekna for den finaste. Her såg me Stillehavet, fine hoteller og strandpromenader i lange baner. Ruiner av ein gammel pyramide fant me og. Her var det rolikt, ingen som skreig itte nye kunder til taxien sin, og alt dei nå vil ha oppmerksomhed te. Sæ dette strøget er til å anbefala viss någen får lyst på ein avstikkar.
Var ein tur i sentrum og, parker med flotte katedraler rundt. Møje e nokk frå spanjolane si ti, så dei jore vel ikkje bar vondt.
Sidde næ paa ein internettkafee, der dei låse utgangen med store gitterdører. Og det e vel ikkje bare for løje.
Dei stele heilt vilt her nere, ein plass me va kom ein bort til Kenneth og ville ha någe som låg på golvet under han, men det va bare for å få oppmerksomheden vekk ifrå sekken hans, så når Kenneth sko sjå itte det på golvet, tok han sekken og stakk. Men det var ein innfødde som sanste det, og fekk barga sekken i siste liten.
Næ e det på ti æ finna hotelle vårt, må bare fyste slå oss vei ud av denne baggadå.
Her ser me någe av den kjente Lima disen, det er forsåvitt få soldager i forhold til beliggenhet.
Her er 40 - 50 m.o.h
Promenade i lange baner, og innfor er det hoteller.
Her e me i Miraflores område, dette på vei ner til Stillehaver der me nøyd sjøloftå og litt mad.
Miraflores va som sakt meget fint, så her vil eg ver jaffal ei vega neste gong.
lørdag 9. april 2011
09.04.2011 Cajamarca
Starta denne dagen kl. 06.30
Tok taxi til andre enden av byen, der var det "Inka bad" så me fekk bada i varme kjelder. Det vatnet som kom opp målte 71 grader, så det va godt med ein kald dusj ittepå. (bar tulle) det va nok litt kallare der me va ja.
Så kl. 09.30 va me klare te å starta på ein tur opp til et fjellparti over byen, og då blei me kjørt i ein minibuss med folk som konne snakka et aent spåg elle det dei momle på her nere.
Me kjørte på någen veier som ikkje ligne grisen, og sån e adle veiene her nere, som ikkje e av større betydning. Det e hål på hål, og bilane er rista sundt for lenge si.
Men videre om turen - - me kom opp til ein høyde av 3555 meter o.h. og der traff me på et fjellområde som var meget flott (bilder kommer når eg e heima igjen) ( Arequipa altså)
Der oppe kjørte me på ein vei, der regnet på den eina siå randt til Stillehavet, og den andra siå randt det til Atlanteren. stilikt :)
Kl. 17.20 fekk me plass på et fly til Lima, det va et 18 seters fly som braakte og rista heilt fram.
Meg og Kenneth såd på siå av kvarandre, men begge hadde vindusplass.
Tok taxi til andre enden av byen, der var det "Inka bad" så me fekk bada i varme kjelder. Det vatnet som kom opp målte 71 grader, så det va godt med ein kald dusj ittepå. (bar tulle) det va nok litt kallare der me va ja.
Så kl. 09.30 va me klare te å starta på ein tur opp til et fjellparti over byen, og då blei me kjørt i ein minibuss med folk som konne snakka et aent spåg elle det dei momle på her nere.
Me kjørte på någen veier som ikkje ligne grisen, og sån e adle veiene her nere, som ikkje e av større betydning. Det e hål på hål, og bilane er rista sundt for lenge si.
Men videre om turen - - me kom opp til ein høyde av 3555 meter o.h. og der traff me på et fjellområde som var meget flott (bilder kommer når eg e heima igjen) ( Arequipa altså)
Der oppe kjørte me på ein vei, der regnet på den eina siå randt til Stillehavet, og den andra siå randt det til Atlanteren. stilikt :)
Kl. 17.20 fekk me plass på et fly til Lima, det va et 18 seters fly som braakte og rista heilt fram.
Meg og Kenneth såd på siå av kvarandre, men begge hadde vindusplass.
Incabadet
Dette er på turen opp av Cajamarca, og rett borfor her er det 3555 m.o.h
Jentene va gode og rød i kjegene her, for det var nattefrost og huså va vel så som så.
Her syng ei jenta ein sang på chetchua, et av språgå fra incatiå.
Og så fekk hu litt pengar av oss turister.
Han til høyre er gaiden vår, som snakte engelsk, elle spansk/engelsk er vel rettare å sei.
Her er flye me tok fra Cajamarca til Lima
08.04.2011 Cajamarca
Kom saa til Cajamarca kl. 04.45 om morningen, etter en fin busstur.
Rett overfor gadaa til busstoppet fant me Hostal Don Pepe.
Her saav me frampaa litt kan du sei.
Byen hadde ca. 200.000 innbyggere og ligge 2750 m.o.h.
Byen var ganske fine, og terenge rundt var groent og frodikt.
Eg maa innroemme at eg kjende det litt i haave med denne hoeyden.
Om morningen, eller dagen blei det vel. Saa lurte Kenneth meg til aa eda mad draa ei kaana som selde paa gadaa.
Dette skar seg litt, men fordelen va jo at eg brukte liden tid paa toalettet det fysta doeynet.
Fyste turen her i byen var fra 15.30 til 18.30, det var naagen graver fra 600 - 1200 tallet som var hogde inn i fjedlet. Og saa var me paa ei gard som produserte ost og ein type hapaa, og dei selde alslags kjekser, honning lignane produkter og alslags krimskrams. Det sista selle dei foresten over alt.
Saa besoekte med et omraade som hadde faatt ei hengebru, som bandt to tettsteder samen. Der konne me ri paa hest og saa konne me kjoepe der og.
Rett overfor gadaa til busstoppet fant me Hostal Don Pepe.
Her saav me frampaa litt kan du sei.
Byen hadde ca. 200.000 innbyggere og ligge 2750 m.o.h.
Byen var ganske fine, og terenge rundt var groent og frodikt.
Eg maa innroemme at eg kjende det litt i haave med denne hoeyden.
Om morningen, eller dagen blei det vel. Saa lurte Kenneth meg til aa eda mad draa ei kaana som selde paa gadaa.
Dette skar seg litt, men fordelen va jo at eg brukte liden tid paa toalettet det fysta doeynet.
Fyste turen her i byen var fra 15.30 til 18.30, det var naagen graver fra 600 - 1200 tallet som var hogde inn i fjedlet. Og saa var me paa ei gard som produserte ost og ein type hapaa, og dei selde alslags kjekser, honning lignane produkter og alslags krimskrams. Det sista selle dei foresten over alt.
Saa besoekte med et omraade som hadde faatt ei hengebru, som bandt to tettsteder samen. Der konne me ri paa hest og saa konne me kjoepe der og.
Cajamarca, men bare ein del av dalen, bebyggelsen e låge og derfor bler byane så store i utstrekning
torsdag 7. april 2011
07.04.2011 Chiclayo
Me kom til Chiclayo i går kveld, etter 3,5 timer bussing. Så fant me hostal Jade, som Kenneth hadde vore på før, så me fekk eksra service denne plassen.
Byen hadde ca. 500 000 innbyggere, og 1,2 med områdene rundt.
Her var det kjempe flott, og fra rommet hadde me utsikt over ein fin park i sentrum.
Me betalte kun 20 soles kver for overnattingen, ikkjr dyrt akurat.
Me besoekte Museo de Sitio Sipan, og Tucume.
Museo Tucume var veldig flott, og Thor Heyerdal fekk eren for denne utgravingen.
Byen hadde ca. 500 000 innbyggere, og 1,2 med områdene rundt.
Her var det kjempe flott, og fra rommet hadde me utsikt over ein fin park i sentrum.
Me betalte kun 20 soles kver for overnattingen, ikkjr dyrt akurat.
Me besoekte Museo de Sitio Sipan, og Tucume.
Museo Tucume var veldig flott, og Thor Heyerdal fekk eren for denne utgravingen.
06.04.2011 Trujillo
I Trujillo kapra me ein innfødd type som kjørte oss heile dagen for 100 galninger.
Fyst var me å såg i Huaca de la Luna , dette var gamle pyramider til Moche folket.
Det var et tempel i fem nivåer, for når ein konge var dø, bygde dei bare et nytt tempel oppå det andra.
Og det blei bygd av brikker i leira, som ikkje var brendt. Når det kom kraftig med regn minka dei litt kver gong, så dei var ca. 45 meter høgere når dei var nye.
Huaca Arco Iris, var et soltempel som sto midt i byen, der var det mange utsjeringer på veggene.
Me fekk og me oss Palacio de Nik-An-Chan Chan. Dette hadde vore verdens største by, i si tid. Men nå var det bare ruinar altså, men i et enormt omfang.
Etter dette var me i Museo de Sitio Chan Chan, der fekk mer innblikk i byen.
Fyst var me å såg i Huaca de la Luna , dette var gamle pyramider til Moche folket.
Det var et tempel i fem nivåer, for når ein konge var dø, bygde dei bare et nytt tempel oppå det andra.
Og det blei bygd av brikker i leira, som ikkje var brendt. Når det kom kraftig med regn minka dei litt kver gong, så dei var ca. 45 meter høgere når dei var nye.
Huaca Arco Iris, var et soltempel som sto midt i byen, der var det mange utsjeringer på veggene.
Me fekk og me oss Palacio de Nik-An-Chan Chan. Dette hadde vore verdens største by, i si tid. Men nå var det bare ruinar altså, men i et enormt omfang.
Etter dette var me i Museo de Sitio Chan Chan, der fekk mer innblikk i byen.
06.04.2011 Paracas
Me kom til Paracas seint same kveld, ca. kl. 20.15. (05.04.2011)
Tok ein dysj, åd, og sjekka litt i område.
Neste morning reiste me til ei øy som er Galapagos i miniatyr, etter ein lokal uttalelse.
Det var fugler i alle varianter, kan ikkje navnet på dei her nere, men pingvin, gribb, og så var det sjøløver.
Så reiste me til Lima kl.15.00 og kom fram i 19.00-tiå.
Me bestillte billettar videre med ein gong, og kom til Trujillo neste morning kl.06.00
Tok ein dysj, åd, og sjekka litt i område.
Neste morning reiste me til ei øy som er Galapagos i miniatyr, etter ein lokal uttalelse.
Det var fugler i alle varianter, kan ikkje navnet på dei her nere, men pingvin, gribb, og så var det sjøløver.
Så reiste me til Lima kl.15.00 og kom fram i 19.00-tiå.
Me bestillte billettar videre med ein gong, og kom til Trujillo neste morning kl.06.00
Her er me utfor Paracas, båttur på Stillehavet.
Men me fekk ikkje komma i land.
Pingviner stuper i sjøen når me nerme oss.
Her restene etter en tid det ble samler guano fra øyene, dette var det store penger i.
04.04.2011 Ica
Så var det Ica som sto for tur, dette var ein by me rundt 400.000 innbyggere.
Någen kilometer udfor byen, låg ein oase, her hadde me det heilt kjempe.
Ront oasen va det ørken, og kjøretur med någen sandbiler som tok 8 passasjerer.
Det blei kjørt opp og ner i ein vannvittig fart, og me surfa også på sandynene med "snowboard", dei stuste sanddynene eg har sitt. Sjåføren sa me rant i 50 km./t
Blei akkuratt som ein liden unge igjen.
Reiste vdere 18.20
Någen kilometer udfor byen, låg ein oase, her hadde me det heilt kjempe.
Ront oasen va det ørken, og kjøretur med någen sandbiler som tok 8 passasjerer.
Det blei kjørt opp og ner i ein vannvittig fart, og me surfa også på sandynene med "snowboard", dei stuste sanddynene eg har sitt. Sjåføren sa me rant i 50 km./t
Blei akkuratt som ein liden unge igjen.
Reiste vdere 18.20
Her er sandbilen me kjørte i.
Oasen mitt i ørkenen, der udgangsponkte for alt moroå var.
Solnergang i ørkenen
04.04.2011 Nazca
Reiste ifra Arequipa 03.04. kl. 21.40 med retning Nazca, og kom fram kl. 07.00 neste dag. Me såv i bussen, det gjekk heilt bra, flotte liggeseter og kjempe busser.
I Nazca såg me gamle vanningskanaler fra Inka tiden som låg 6-7 meter under bakken. Et flott syn, fra så lenge si.
Etter dette var me ein tur til ein gravplass fra sama tiå, ein svere ørken med graver og bein over alt. I Nazca var det kun 5 mm nedbør i året, og det var på et godt år. Temperaturen var 30 - 34 gr. året rundt, men om vinteren var det litt kaldere om morningene
Så fekk me sjå dei berømte Nazca-lingene, detter var någe merkelige greier.
I Nazca såg me gamle vanningskanaler fra Inka tiden som låg 6-7 meter under bakken. Et flott syn, fra så lenge si.
Etter dette var me ein tur til ein gravplass fra sama tiå, ein svere ørken med graver og bein over alt. I Nazca var det kun 5 mm nedbør i året, og det var på et godt år. Temperaturen var 30 - 34 gr. året rundt, men om vinteren var det litt kaldere om morningene
Så fekk me sjå dei berømte Nazca-lingene, detter var någe merkelige greier.
Sentrum på byane er det flott, men ein ska ikkje langt vekk så e det nåttå å gråden
Vannkanaler fra Incatiden, dei blei opp til 6 - 7 meter jube, alt itte så terenge forandra seg.
Her ser me litt av Nazca linjene, dette bilde e toge fra et tårn på 10 - 15 meter
Fra fly ser det møje flåttare ud, men meg og småfly passe ikkje isamen.
Ja ja, eg vett det, det e i håve det sidde.
søndag 3. april 2011
03.04.2011 Arequipa
03.04.2011
Kl. 09.00 kver syndag er det stor parade i sentrum, då heises flaggene. Et flagg for Peru og et for Arequipa.
Byen har eget flagg, for den var ein gong sin egen stat (i staten) og dei hadde eget pass for Byen.
Det er stor forskjell på der me bur og i sentrum. Det var fyste gong eg kom inn i selve sentrum i dag. Det va som å komma til ein heilt ny by. Her var det utolikt fint, flotte gamle bygninger og ein diger katedral.
Fekk ikkje tid til å sjekka ud alt i dag, så eg må nok inn til sentrum fleire gonger.
På denne dobbeldekkeren hadde me ein godt fire timers tur med i dag. I 2. etg. var det god utsikt, og me stoppa mange plasser. det mesta av geidingen er på spansk, men dei prøve litt på engelsk og.
Det sistnevta kan dei liga lide så meg. Men eg har jo nermast ein innfødde med meg, så det går heilt fint.
Utrulikt så møje spansk Kenneth har lert seg.
Her sidde me på ein av stoppeplassene, med Chacani (6057) i bakgrunnen.
Denne karen her blei eg god venner med.
"Du store Alpakka"
lørdag 2. april 2011
02.04.2011 Arequipa
All transport her foregård med minibuss og taxi.
Det er ca. 25 000 taxier bare i Arequipa, og minibussene kryr det av.
Minibussene fungere på denne måden: Ein kjører, og ein person står i skyvedørå og roper ut til alle potensielle kunder om plasser bussen kjører til. Sidedøren står stort sett oppe, enten bilen kjører eller står i ro. Personen som roper og står i sidedørå, tar og imot pengene. Prisen er den same uansett lengde på turen, og er 0,7 Soles (kr. 1,60 i norske) pr. tur. Setene i bussene stå så tett, at vi må legge knenå på taket. Støtdempere og fjører forsvant med spanjolene vil eg tru.
I dag var vi i dyrehagen, og på tilbakeveien var vi 27 personer inne på ein gong. Og det var denne bilen som eg klarte å ta bilde av når me gjekk av.
01.04.2011 Arequipa
Arequipa
Her i byen bur det ca. ein million mennesker, og stort sett i 1, 2 eller 3 etg. hus.
Og adle hus er oppsatt i rød murstein. Någen e malte, men då helst bare den siå så vise mod gadå.
På bilde:
På besøk hos Kenneth.
Eg bur på taket med stor takterasse, (bare til meg)
Vises på bilde i bakre kant. Rommet er ca. 3 x 4 meter.
Temperaturen er bra, satt og sola meg i bar overkropp på taket kl. 07.15 i dag
Det er stort sett T-skjorte ver heila døynet, jedna ein jomper itte solå e gått ner.
Me bur på ein Radiostasjon og har huset for oss sjøl store deler av dagen.
Tvers øve gadå har me ein liden park, ikke akkurat bjørk å sånt her nei.
Det e fleire små parker rundt om i byen
Her er mitt første måltid i Byen.
Det e ikkje godt å veda ka så va oppi, men det meste va dødt :)
Smakte ganske godt. Fyste syppa, og så middad, og prisen va ein vits.
Du vett Kenneth har budd her siden Juli, så han vett det mesta om plasser, prisar og kvaliteter på varene.
Me gjekk ein tur i går, og så sko Kenneth kjøba ett eller aent, - så ropte han på ein som satt i ein butikk, men bak gitterdørå. varen kom ud mellom sprinklene idørå, han slapp ikkje folk inn vist. snåle greier.
Abonner på:
Innlegg (Atom)